فرزاد فدوی در صفحه فیس بوکش نوشت: پروانه در کاباره
محمدکریم ارباب می رقصید و بعدها هم بین رقص، آواز ترکی می خواند.
شبی شب پره در کاباره، پروانه را می بیند، او را
برمی گزیند و به او تعلیم می دهد. عاقبت پای او را به رادیو باز می کند و توسط محمود
رجا که رییس وقت رادیو بود، صدایش تایید می شود. تقی روحانی هم او را تایید می کند
و سپس شب پره او را به جهان پناه می سپارد و چند ترانه برای او می سازد.
از بام بلند بعد از جهان پناه، پروانه با مجید
وفادار آشنا می شود و همین آشنایی پله های ترقی را برای او هموار می کند، و ورد زبان
ها می شود و شهرتی جهانی پیدا می کند.
در همین زمان با هنرمندانی چون تفکری و محمدی کمدین
های معروف تئاتر پارس را اجاره می کنند. همچنین پروانه با مجید وفادار برای اولین بار
ترانه مرا ببوس را اجرا می کند (پروانه اولین نفری بود که ترانه «مرا ببوس» را اجرا
کرد) سپس شب های تهران و...
او خواهر دلیله نمازی خواننده و هنرپیشه معروف
هم هست. پروانه در اوج شهرت و معروفیت با خبر فوت یکی از هنرمندان فلج می شود و تا
آخر عمرش بر روی یک صندلی چرخدار می نشیند، دیگر کسی سراغ او را نمی گیرد و در انزوای
کامل هنری، بی کسی و تنهایی دارفانی را وداع می گوید.
تنها شخصی که تا آخرین لحظه ی مرگش رهایش نکرد
ژاله علو بود.
روحش شاد و یادش گرامی...
زنده یاد پروانه
زنده یاد پروانه
زنده یادان مجید وفادار و پروانه
ژاله علو و زنده یاد پروانه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر