همایون نوراحمر
مترجم و پیشکسوت رادیو روز یکشنبه 19 خرداد در 86 سالگی، بر اثر کهولت سن در منزلش
در تهران درگذشت.
او در سال
1306 در خانواده ای نظامی متولد شد. مدتی به مدرسه نظام رفت اما سرنوشتش با ادبیات
گره خورده بود. علاقه زیادی به ادبیات داشت، در هفده سالگی شعری از شکسپیر را ترجمه
کرد که در مجله صبا چاپ شد. لیسانسش را در زبان وادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران گرفت
و از سال 1342 کارش را در رادیو آغاز کرد و تا انقلاب 57 در رادیو در سمت تهیه کننده
ارشد مشغول به کار بود.
او بیش از
100 نمایش را در رادیو سرپرستی کرد که بیشتر آنها را خود ترجمه کرده بود. در کنار کارش
در رادیو به ترجمه ادامه داد و تا پایان عمرش بیش از چهل اثر از نویسندگان مطرح جهان
چون آندره ژید، جرج ارول و آنتوان چخوف را ترجمه کرد. دو کتاب جنجالی قلعه حیوانات
نوشته جرج اروول و سودوم و گمارا نوشته نیکوس کازانتراکیس را او برای اولین بار در
ایران ترجمه کرد و علاوه بر رادیو بیش از 10 نمایشنامه برای تلویزیون ترجمه و سرپرستی
کرد. همچنین از نوجوانی زیر نظر استادانی چون
علی تجویدی و ابوالحسن صبا نواختن ویولن را آموخت.
نوراحمر سال
1381 کتاب فرهنگ اصطلاحات تئاتر را منتشر کرد. او در بیش از بیست مجله مقاله می نوشت
که از جمله می توان به ترقی، خوشه، فردوس،
اطلاعات هفتگی، آناهیتا، کتاب هفته، کیهان فرهنگی، سخن، تالار، شعر، سوره مهر، صحنه،
مقام، جام جم، مجله نمایش، سروش و هنرهای تجسمی اشاره کرد.
برخی آثار ترجمه
شده همایون نوراحمر: اگر دانه نمیرد و ادیپوس نوشته آندره ژید، جست و جو نوشته فردریک
دورنمات، زن زیادی نوشته آنتوان چخوف، زنده باد زاپاتا نوشته جان ارنست استاین بک،
هیولا نوشته برتولت برشت.
برخی نمایشنامه
های تلویزیونی: انگشتر ژنرال ماسیاس، سقوط، غبار جاده، افسانه، مردی از دریا، در پاییز.
پیکر وی امروز
دوشنبه بیستم خرداد در قطعه هنرمندان تشییع خواهد شد.
۱ نظر:
روحش شاد و یادش گرامی باد.
ارسال یک نظر