قدیمی ها - پرهام
شریعتی: ایرج گرگین روزنامه نگار و از مدیران پیشین تلویزیون ملی ایران بود. وی روزنامه
نگاری را از نوجوانی با انتشار روزنامه دانش آموز در سال ۱۳۳۰ در تهران آغاز کرد و
در انتشار روزنامه جوانان دموکرات فعالیت داشت.
همزمان با تحصيل
در رشته ادبيات فارسی در دانشگاه تهران، هم فعالیت های تئاتری داشت و هم کار حرفه ای
مطبوعاتی را در روزنامه کيهان شروع کرد و مدت کوتاهی نيز مدير داخلی مجله کيهان فرهنگی
بود. گرگین در سال ۱۳۳۷ به عنوان تهیه کننده و گوینده خبر به رادیو ایران پیوست و در
همان سال طرح ایجاد یک رادیوی فرهنگی در تهران را ارائه داد که پس از تصویب به اجرا
درآمد و رادیو تهران ایجاد شد. او در سال ۱۳۴۰ برای تحصیل در رشته تلویزیون به ژاپن
رفت و زود به ایران برگشت.
گرگین در سال
های نخستین دههٔ ۴۰ شمسی سرپرست و مسئول «برنامه دوم رادیو تهران» شد. این ایستگاه
رادیویی پایگاه طرح مباحث اجتماعی، فرهنگی و هنری بود. هنرمندانی مانند احمد شاملو،
فروغ فرخزاد، نادر نادرپور، سیمین بهبهانی، مهدی اخوان ثالث، و فریدون رهنما در این
شبکهٔ رادیویی، که مخاطب آن بیشتر اهالی و علاقمندان فرهنگ و هنر بودند، حضور یافتند.
زنده یاد ایرج گرگین در تلویزیون
در سال ۱۳۴۵ به
همکاری با تلویزیون ملی ایران که تازه تشکیل شده بود پرداخت و اولین گوینده خبر آن
بود. در سال ۱۳۴۶ مدیر روابط عمومی و انتشارات تلویزیون ملی ایران شد. در سال ۱۳۴۹
مدیریت خبر تلویزیون را بر عهده گرفت و انتشار مجله تماشا توسط تلویزیون و با همت وی
آغاز شد. در سال ۱۳۵۰ مدیریت تولید تلویزیون بر عهده وی گذارده شد. در سال ۱۳۵۱ برای
ادامه تحصیل به کالیفرنیا رفت و در رشته مدیریت ارتباطات در دانشگاه USC تحصیل کرد. در بازگشت به ایران در سال ۱۳۵۳ مدیریت شبکه
دوم تلویزیون را بر عهده گرفت. طی سال های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ به ساخت چند فیلم از موزه های
مختلف دنیا پرداخت با عنوان «حضور ایران» که از جمله به دلیل وقایع و تحولات سیاسی
در ایران ناتمام ماند. در سال ۱۳۵۹ از ایران خارج شد و در کالیفرنیا اقامت گزید. در
سال ۱۳۶۱ رادیو امید را درجنوب کالیفرنیا بنیان نهاد. در سال ۱۳۷۷ در راه اندازی رادیو
آزادی (بخش فارسی رادیو اروپای آزاد) در پراگ، جمهوری چک مشارکت داشت و سال ها مدیریت
آن را برعهده داشت. این رادیو بعداً تبدیل به رادیو فردا شد. ایرج گرگین در سال
۱۳۸۸ بازنشسته شد و مقیم ویرجینیای شمالی در ايالات متحده شد. او صبح جمعه ۱۳ ژانویه
بعد از یک دوره بیماری طولانی سرطان در بیمارستان
فیرفکس در ویرجینیای شمالی درگذشت.
زنده یاد ایرج گرگین
عنوان رادیو زمانه
نیز به پیشنهاد ایرج گرگین انتخاب شده است. روزنامه نگاران هم دوره آقای گرگین و کسانی
که از او آموخته اند، این روزنامه نگار پیش کسوت را به اعتدال، دقت، و تعهد به اصول
حرفه ای روزنامه نگاری معرفی کرده اند. ایرج گرگین در یکی از آخرین مصاحبه هایش در
برنامه پارازیت تلویزیون صدای آمریکا، از روزنامه نگاران رسانه های فارسی زبانی که
وابسته به دولت های غربی هستند انتقاد کرد که در روایت کردن وقایع و ارائه خبرها گاه
«کاسه های داغ تر از آش» می شوند؛ در حدی حتی بیش از آن چه مورد انتظار دولت های حمایت
کننده از این رسانه هاست. او گفت که علت چنین گرایشی، خصلت دولتی روزنامه نگاری در
ایران است که روزنامه نگاران عادت به تلاش برای برآورده کردن انتظارات دولت تامین کننده
بودجه داشته اند.
مسعود بهنود،
روزنامه نگار ایرانی، درباره ایرج گرگین گفته است: صدای مخملین گرگین در کارش به کمکش
آمد و از همه مهم تر اینکه او یک متانت ذاتی داشت که او را می برد به طرف مدیریت. به
گفته آقای بهنود، ایرج گرگین گرچه بعد از بیرون آمدن از ایران بنیانگذار چند رسانه
شد ولی این، چیزی نبود که او می خواست و این موضوع را باز می گفت. او بخصوص در زمینه
مدیریت اطلاعات به اطلاعات بدون ایدئولوژی و بدون نظر معتقد بود و این کاری بود که
خیلی در دوران تبعید برایش امکان پذیر نشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر