جوایز گلشیری اهدا شد / تقدیر از دولت آبادی و همواره نوشتنش

دوازدهمین دوره جایزه هوشنگ گلشیری در اواخر زمستان، روز گذشته - جمعه، چهارم اسفند - در میان جمعی از اهالی ادب و فرهنگ برندگان خود را اعلام کرد.

به گزارش شرق جایزه گلشیری از مهم ترین جوایز مستقل ادبی است که هنوز برگزار می شود. فرزانه طاهری (رییس بنیاد گلشیری) ابتدای این مراسم که در منزل بهمن فرمان آرا برگزار شد، گفت: این چهارمین سالی است که این مراسم نه در یک سالن عمومی، که در منزل شخصی برگزار می شود. این جایزه که امسال با ایجاد تغییراتی در ساختار و نحوه داوری تنها کتاب اول ها را بررسی کرد، در بخش مجموعه داستان اول: «فارسی بخند» نوشته سپیده سیاوشی و «من ژانت نیستم» نوشته محمدطلوعی را به طور مشترک شایسته دریافت جایزه دانست. در بخش رمان اول نیز جایزه گلشیری، رمان «قلعه مرغی؛ روزگار هرمی» نوشته سلمان امین را به عنوان برگزیده اعلام کرد.

هیات داوران این بخش؛ هلن اولیایی نیا، شاپور بهیان، علی خدایی، مهدی ربی و فرهاد کشوری، دلایل انتخاب این مجموعه داستان را چنین اعلام کردند: توجه به لایه های پنهان خودآگاهی شخصیت ها و پرداختن به تعارضات معمول ولی ناپیدای آنان، استفاده مناسب از عنصر گفت وگو در جهت ساخت شخصیت ها، خلق داستان هایی ایده پرداز در کنار قصه گویی مناسب و تلاش در جهت کشف و شرح فضاهای زندگی معاصر ایرانی و خلق روابط ظریف انسانی بین افراد درون خانواده. در مورد مجموعه داستان «من ژانت نیستم» نیز ترسیم دنیای گروه هایی از جامعه که در سال های اخیر کمتر به آن اشاره شده، استفاده از ماجرا و رمانس منعکس شده از داستان های کهن، فضاسازی خلاقانه، شخصیت پردازی مناسب و زبان داستانی پاکیزه، از دلایل انتخاب این مجموعه توسط داوران اعلام شد.

داوران بخش رمان اول: فرشته احمدی، محمد حسینی، کامران سپهران، عنایت سمیعی، بهناز علی پورگسکری نیز رمان «قلعه مرغی؛ روزگار هرمی» را به دلیل توفیق نسبی در خلق شخصیت جوانی از قشر فرودست جامعه، کارکرد موفق عنصر طنز، ایجاد تصاویر قانع کننده از مناطق جنوب شهر تهران، به کارگیری رویکردی مدرن در رمان، به عنوان رمان اول برتر برگزیدند. جایزه گلشیری همچنین امسال علاوه بر انتخاب رمان و مجموعه داستان برگزیده، رمان «شکار کبک» نوشته رضا زنگی آبادی و مجموعه داستان «جایی به نام تاماساکو» نوشته فلامک جنیدی را شایسته تقدیر دانست. جایزه گلشیری در این دوره از محمود دولت آبادی تقدیرکرد. در متن بیانیه بنیاد گلشیری آمده است: برای محمود دولت آبادی که مهم ترین دلواپسی اش سرنوشت ملک و ملت است و هر اثرش آینه ای، نمایشگر وجهی از این دلشوره سزاوار و بشکوه؛ برای محمود دولت آبادی آفریدگار «کلیدر»، این تلفیق جاودانه تغزل و حماسه و «جای خالی سلوچ»، این رقص توامان لحظه های اندوهناکِ پایستن و بایستن بشری؛ خالق شخصیت هایی که دل آشوبشان، چون قهرمانان ملی این دیار، حفظ قهرمانی است و نه قهرمان شدن، برای محمود دولت آبادی و همواره نوشتنش با صدایی بلندتر از هر بانگ دار و  گیری و گرم تر از هر یخ بندِ روزگاری.

جواد مجابی نیز از یک عمر نوشتنِ دولت آبادی گفت: بیشتر نویسندگان ما از طبقه و گروه های روشنفکری برخاسته اند، اما محمود دولت آبادی ابتدا به واسطه مقبولیت کتاب هایش در میان مردم نویسنده شد و بعدتر به خاطر همین مقبولیت مردمی در طیف روشنفکری پذیرفته شد. جواد مجابی مهم ترین ویژگی دولت آبادی را در همین مردمی بودن و برخاستن از میان مردم دانست. دولت آبادی نیز با یادی از هوشنگ گلشیری گفت: ادبیات ما با گلشیری معنای دیگری برای من داشت و بعد از او معنایی دیگر. نوشتن و نویسنده بودن بسیار دشوار است. به هر حال از همه افرادی که با سماجت و سرسختی کار خود را ادامه می دهند تشکر می کنم. زبان نوشتاری در طول تاریخ در هزار و اندی سال پیش باز شده و نمی توان آن را با ممیزی بست. البته زندگی دشوار است و این دشواری برای نویسندگی و نویسنده بودن بیشتر است. اما انسان جان سخت است و کارش را ادامه می دهد. محمود دولت آبادی، علی اشرف درویشیان، سیمین بهبهانی، جواد مجابی، ضیاء موحد، بابک احمدی، عبدالعلی عظیمی و اعضای بنیاد گلشیری؛ یونس تراکمه، فرزانه طاهری، بهمن فرمان آرا از جمله حاضرین در مراسم این دوره جایزه گلشیری بودند.