یادی از شیرین زبانی های زنده یاد استاد حسن کسایی از زبان سایه

سایه می گوید: یه روز یکی از نوازنده های نی رفت پیش کسایی. نشست و خیلی تواضع کرد. کسایی یه تیکه کاغذ برداشت و نوشت: «من تصدیق می کنم که آقای فلان اولین نی زن هست. من هم اولین نی مرد هستم».

طفلک وقتی دیده کسایی نوشته فلانی اولین نی زن است لابد عرشو سیر کرده! با خودش گفته چنین تصدیقی از استاد کسایی اصلاً قیمت نداره… واقعا بدجنسه کسایی (می خندد و معلوم است که جمله اش تحبیبی است) البته حق داره کسی رو قبول نداشته باشه (طوری این جمله را می گوید که نهایت تحسین و اعتقادش را به استاد کسایی می رساند)، مثل این که شعر منو ببرین پیش خواجه حافظ و بگین چه شعر خوبیه!

توضیح: سایه از آن نوازنده نام نبرده  اما به گفته آقای محمدجواد کسایی، فرزند استاد، در مقاله ی «آه از آن رفتگان بی برگشت» در مجله «هنر موسیقی» آن «نی زن» جناب محمد موسوی، از شاگردان استاد کسایی و نوازندگان نامدار نی، بوده است.