ناصر ملک مطیعی: کیمیایی در ابتدا می خواست نقش قیصر را من بازی کنم / تاثیر سینمای پیش از انقلاب بیشتر از سینمای حالاست

ناصر ملک مطیعی بعد از سال ها دوری از سینما حالا با ایفای نقشی در فیلم «نقش نگار» به کارگردانی علی عطشانی؛ امیدوار است بار دیگر میان مردم قرار گرفته و تماشاگر سینما او را بپذیرد.

ملک  مطیعی در تمام سال های دوری از سینما؛ به شیرینی فروشی مشغول بوده و هرگز نخواسته مهاجرت کند.

این بازیگر قدیمی درباره حضور دوباره اش در سینما به ایلنا می گوید: در تمام این سال ها دوست داشتم دوباره به میان مردم بیایم و با آن ها باشم، هرچند معتقدم با مهاجرت نکردنم این علاقه را نشان داده ام و کنار مردم ام بوده ام اما وقتی فیلمی بازی می کنی یعنی حضور داری و یعنی زنده ای. سینما مرا زنده می کند.

او درباره فیلم «نقش نگار» می گوید: سال ها پشت دوربین قرار نگرفته بودم مهمتر از همه اینکه تاکنون با این بازیگرهایی که هم اکنون در سینما فعالیت می کنند؛ همکار نبوده ام. این همکاری ضمن اینکه شوق و اشتیاق مرا برای رویارویی دوباره با مردم دوچندان کرده بود؛ نشانم می داد بعداز سال ها بیکاری بازهم می توانم همان ملک مطیعی چهل سال پیش باشم.

او درباره خاطره بازی در فیلم سینمایی «قیصر» ساخته مسعود کیمیایی می گوید: آقای کیمیایی در ابتدا می خواست من نقش قیصر را بازی کنم اما بعدا در صحبت ها و تیپ سازی هایی که انجام شد؛ این نقش را به بهروز وثوقی عزیز سپرد. من هم نقش فرمان را ایفا کردم. نکته اینجاست که برخی نقش ها بسیار تاثیرگذار هستند هرچند هم کوتاه باشد بازهم می تواند به نحو احسن تماشاگر را همسو کند.

ناصر ملک مطیعی

این بازیگر قدیمی به ماندگاری نقش فرمان اصرار دارد و می گوید: همیشه برایم این نکته قابل تامل بوده که وقتی یک کارگردان به جزئیات کارش اهمیت بدهد آن وقت ناخودآگاه شاهد این هست که حتی اگر کل بازی اش ده دقیقه بیشتر هم نباشد؛ می تواند گل کند و بین مردم ماندگار شود. مسعود کیمیایی از آن دست کارگردانانی است که حتی بعد از گذشت این همه سال؛ جزئیات را به هیچ وجه قربانی کلیت فیلم نمی کند و بازیگرها هرقدر هم بازی شان در فیلم کیمیایی کوتاه باشد؛ اما باز به چشم می آیند.

ملک مطیعی درباره محبوبیتش در میان مردم هم می گوید: هرگز خودم را سوپراستار ندیدم، هرچند به خاطر حضور من بسیاری از فیلم هایی که بسیار به لحاظ هنری حرفی برای گفتن نداشتند؛ خوب فروختند اما من به صرف حضورم برای فروش فیلم ها بیمه نبودم مانند مرحوم فردین، به همین خاطر فکر می کنم بازیگر تاثیرگذاری بوده ام و سوپراستار نبودن منافاتی با تاثیرگذاری در هیچ کجای جهان ندارد. همان موقع که در سینما فعالیت زیادی داشتم و از هر 4 فیلمی که ساخته می شد حتما در 2 فیلم بازی داشتم؛ بازهم به سوپراستاری فکر نمی کردم. فقط اینکه مردم به من لطف داشتند؛ برایم کافی بود. در تمام سال هایی که کار سینما نکردم، چه زمانی که شیرینی فروشی داشتم چه حالا که گاه کنار دوستانم در بنگاه معاملات ملکی می نشینم، مردم لطف دارند و با خبر یا بی خبر به من سر می زنند.

ملک مطیعی درباره تاثیرگذاری سینمای قبل انقلاب هم می گوید: تاثیر سینمای پیش از انقلاب بیشتر از سینمای حالاست. با اینکه سینمای امروز با دنیا قابل مسابقه است و تکنولوژی در آن بسیار پیشرفت کرده؛ اما سینمای آن زمان بهتر توانست با مخاطب ارتباط برقرار کند و پررونق تر بود.

به عقیده  او تاکید سینمای آن دوره بر ستاره سازی بود: در فیلم های قبل از انقلاب به حضور ستاره ها اهمیت داده می شد در واقع نوعی قهرمان پروری در فیلم اتفاق می افتاد زیرا مردم از هنرپیشه هایی که دوست داشتند؛ تاثیر می گرفتند.