۱۳۹۲ دی ۶, جمعه

شهره: کنسرت های بزرگ ایرانی مرد سالارانه شده است

جوانان: شهره به روایت همکارانش همیشه جوان و خستگی ناپذیراست، به روایت دوستدارانش همیشه مهربان و مردم دوست و عاشق ایران است.

شهره را از آن روزها و سال ها که دخترک نوجوان و شیکپوش و مدرنی بود و تازه خوانندگی را شروع کرده بود، می شناسیم، از آن روزها، که پنج شش خواننده تازه نفس به میدان آمده بودند و در رادیو تلویزیون ظاهر می شدند و با هم می خواندند و تا حدی دور را از دست خوانندگان جوان مرد در آورده بودند.
شهره در آغوش گرم خانواده بزرگ شد، کنار خانواده ای که پدرش مشوق او و برادرش شهرام بود. شهره می گوید پدرم به ما آموخت که سازی را بیاموزیم، به هنرستان موسیقی رفتیم و در کنار آن مهربان بزرگ شدیم.
شهره آن روزها را، روزهای آغاز، روزهای تجربه اندوزی، روزهای اولین پرواز می خواند و می گوید در آن روزها و سال ها خوانندگان برجسته و پیش کسوت چون بدیع زاده ترانه های قدیمی خود را به مناسبت نوروز به ما می سپردند تا بازخوانی کنیم و با مهر فراوان و با فروتنی خاص برایمان کف می زدند و ساختار ما از همان سال ها و از همان تشویق ها شروع شد آن روزها می گفتند موزیک نیاز به خوانندگان جوان زن و دختر دارد، چاشنی موزیک و زیبایی صحنه، با خوانندگان زن تکمیل می شود و جلوه می یابد!


شهره 

چه کسی فکر می کرد، بعد از سی و چند سال در لس آنجلس، شهر فرشته ها، در قلب هالیوود، خوانندگان زن ممنوع بشوند؟ برنامه گذاران در کنسرت های بزرگ مرد سالارانه، فقط خوانندگان مرد را به صحنه ها دعوت کنند؟ گاه با خودم فکر می کنم نکند ما برگشته ایم به سی سال پیش که در ایران، صدای زن ممنوع بود، جرم بود، حرام بود و سبب تحریک مردان می شد؟! گاه با خودم فکر می کنم ما بعد از سی و چند سال به جای پذیرش دنیای مدرن و برابری زن و مرد،  باید به آن دوره بر گردیم و موزیک ما مردسالار شود؟
اینجا بعضی خوانندگان فریاد بر می آورند، که چرا خوانندگان مرد داخل ایران به امریکا و اروپا می آیند و روی صحنه می روند؟ چرا نیایند؟ وقتی صحنه ها با مردان خواننده پر می شود، چه عیبی دارد دو سه خواننده محبوب داخل ایران هم بیاید اینجا و برای دوستداران خود بخوانند؟
به راستی من از شما می پرسم این روزها فرق بین امریکا و ایران چیست؟ در ایران سی و چند سال است صدای خواننده زن و کنسرت خواننده زن ممنوع است و حالا در اینجا هم ممنوع شده است، شما به آگهی های کنسرت در همین مجله جوانان در سال های 80 و 90 و حتی تا سال 2007 نگاه کنید، ببینید پر از خواننده زن است، خواننده زن و مرد دوش به دوش هم می خواندند، بله 30 سال با هم می خواندند و حالا ناگهان همه چیز عوض شده؟ چرا؟ حالا بعد از سی و چند سال خوانندگان زن باید خودشان به دنبال کنسرت هایشان بروند و خود روی صحنه ها ظاهر شوند؟
راستش من دچار شک شده ام، که گروهی از مسئولان هنر در داخل ایران، در لس آنجلس، لاس وگاس و نیویورک و حتی اروپا را مدیریت می کنند، دستور و حکم صادر می نمایند و خلاصه هنر و به ویژه موزیک را در اختیار گرفته اند. شما خوب نگاه کنید در همین جنوب کالیفرنیا حتی اورنج کانتی مدت هاست یک خواننده زن روی صحنه نرفته، چرا؟ چون مافیای داخل ایران در اینجا حاکم شده و فقط به مردها اجازه کنسرت می دهد و من حتی شنیدم گفته اند خانم ها می توانند برای خانم ها در اورنج کانتی کنسرت بگذارند شما تعجب نمی کنید؟


شهره 

شهره درباره برنامه های سال نو خود می گوید: بعد از چند سال در شب ژانویه، برنامه با شکوهی به سبک کداک تیاتر که با همت پاوررکوردز و میترا صبوری برگزار شد در هالیوود پارک کازینو داریم که علیرضا امیرقاسمی و فرح الوند از سوی TI برگزار می کنند، در فوریه در شمال کالیفرنیا در شب والنتاین برنامه دارم، بعد به آلمان می روم. در 8 فوریه در بزرگترین سالن کنسرت های هامبورگ به مدیریت رضا سفیر در شرکت Fair Events برنامه داریم. در ماه مارچ تور نوروزی را آغاز می کنم، از 16 مارچ تا 10 اپریل، در کشورهای مختلف اروپایی، مرتب روی صحنه هستم.
در تدارک تهیه یک آلبوم کامل از پیش کسوتان و بزرگان ترانه و آهنگ در لس آنجلس هستم، چون این هنرمندان پیشگام راه را برای جوان ترها باز کردند و هنوز همه تازه نفس ها راه آنها را دنبال می کنند.
همزمان آهنگ های جدیدی خوانده ام، که بیشتر ترانه و آهنگ ها از هنرمندان داخل ایران است «اصرار» و «برگرد» دو اثر پرطرفدار است، که با شعر بابک صحرائی و آهنگ علی بروجردی و تنظیم میلاد اکبری و «کلید» ترانه ای از مریم اسدی آهنگ و تنظیم از امیرعباس حسن زاده است.
یک آهنگ زیبای عاشقانه دیگر با موزیک ویدیو در شب والنتاین به بازار می فرستم به نام دوستت دارم با این متن : دوستت دارم نرو... دوستت دارم بمون... دوستت دارم بفهم ، من عاشق توام.
و یک آهنگ به سبک و ریتم آذری از هویک وسکانیان رهبر ارکسترم و تنظیم اندی جی که در ماه بعد ارائه خواهم داد.

چرا ماه ها به ترکیه رفتی، چرا برگشتی به لس آنجلس ولی در واقع دل خوشی هم در این شهر نداری؟
من برای بیزینس رفته بودم، 6 ماه در تدارک یک آژانس مسافرتی و توریستی بودم، که در واقع 6 ماه در ترکیه، 6 ماه در لس آنجلس باشم ولی با بالا رفتن دلار و کم شدن مسافر، از این کار منصرف شدم. ولی خوشبختانه توانستم در این مدت با هنرمندان داخل ایران در آنجا چندین آهنگ ضبط کنم و به مرور به بازار خواهم فرستاد.
در این شهر، شهر فرشته ها، متاسفانه ما خودمان به جان خودمان افتاده ایم، خودی به خودی خنجر می زند، من هر وقت به اطرافم و بعضی به ظاهر دوستان نگاه می کنم، دلم می گیرد، تا آنجا که می بینیم دشمن اصلی ما، بعضی از همین دوستان اطراف مان هستند ما دوستی بی سبب دیده بودیم ولی دشمنی بدون علت ندیده بودیم، من کارم با بعضی ها به جایی رسیده که وکیل گرفتم و دارم بعضی اقدامات دوستان را به قانون می سپارم چون چاره ای ندارم.

تو یکی از خوانندگان شیکپوش ایرانی هستی، در آرایش موی و میکاپ انتخاب طرح های لباس همیشه سلیقه به خرج می دهی.
من اکثر لباس هایم را خودم طراحی می کنم و لباس های اخیرم در ویدیوها و عکس های اخیر همه از طرح های فشن دیزاینر معروف ایتالیایی جان گالیانو است و همچنین ورساچی و همه جواهرات و گردن بند و دست بندها از ورساچی و لویی ویتان، شانل، دیور، گوچی و مایکل کورس است. دلم می خواهد از طناز عزیز دختر نازنینم بگویم که در ویدیو «کلید» بازی قشنگی کرده و هنر و استعداد خود را نشان داده و مرا سرفراز کرده است.


شهره 

موزیک ویدیوی کلید را حمید شفیع زاده با هنرمندی خاص ساخته که طناز با زیبایی در آن درخشیده است. موزیک ویدیوی اصرار از کارهای زیبای سیروس کردونی است تا امروز 3 موزیک ویدیوی دیگر دارم و قرار است همه ماهه یک موزیک ویدیوی جدید را به بازار بفرستم.
در موزیک ویدیوی «برگرد» که قبل از ژانویه ارائه خواهم داد آرایش موها و میکاپ من از هنرمند خوب و با ذوق زاره شهبازیان است که فامیل عزیزم من است که بسیار ممنونش هستم کارگردان موزیک ویدیوهایم کوجی زادوری عزیز است که از همه وجودش مایه گذاشته و عکس های زیبایی هم برایم گرفته که این هفته پشت و روی جوانان می بینید و آلبوم هایم را کمپانی آونگ در سراسر جهان پخش می کند.
من هیچگاه تیم مهربان و وفادار خود را فراموش نمی کنم و خود را مدیونشان می دانم، از گیتا میرقهاری که مثل یک خواهر مهربان با همه وجود مرا پشتیبان است، از پرویز پرگاری هنرمند برجسته و یاور همیشگی ام از صمیم قلب ممنونم، از لیلی زمانی عزیز که باهمه مهرش با من است. از خشایار عزیز، فریده جان عزیزم، نیلوفر و میلاد که از دوستان نزدیک من هستند و در همه ویدیوها کمکم می کنند سپاس دارم.و کسانی که در تهیه سایت ها به من کمک می کنند فرید امیدوار، شمیلا، شهرام شجریان، شیلا، سجاد، شاهین احتشامی هستند.

۱ نظر:

ناشناس گفت...

شهره جان يه سر به اين انگليس هم بزن