محمود دولت آبادی: سعدی افشار بی جانشین رفت

محمود دولت آبادی گفت: سعدی افشار را بسیار دوست می داشتم و متاسفم که با رفتن او یکی از نوابغ تئاتر روحوضی از دست رفت، بی آنکه توانسته باشد هنرمند دیگری را جانشین خود کند.

این نویسنده پیشکسوت گفت: سعدی افشار بازیگری دوست داشتنی، مردی شیرین و البته انسانی بسیار خوب بود و از درگذشت او بسیار متاسف شدم. خالق رمان «کلیدر» که سال گذشته به دیدار سعدی افشار رفته بود، یادآور شد: همه هنرمندان تئاتر را دوست می دارم و سعدی افشار را نیز. روزهای پایانی سال گذشته می خواستم یک بار دیگر به دیدنش بروم و متاسفم که چنین فرصتی فراهم نشد.

دولت آبادی که سال ها قبل به عنوان بازیگر و نمایشنامه نویس در حیطه تئاتر فعالیت داشته و دبیر نخستین سندیکای تئاتر ایران بوده است، یادآور شد: آشنایی من با سعدی افشار به زمانی برمی گردد که به عنوان مسئول سندیکای تئاتر از ایشان دعوت کردم تا در برنامه افتتاح فستیوال تئاتر حضور داشته باشد تا این فستیوال با حضور ایشان افتتاح شود.

خالق رمان «جای خالی سلوچ» به حضور درخشان سعدی افشار در مراسم افتتاحیه فستیوال تئاتر اشاره کرد و ادامه داد: شب درخشانی بود هم برای دوستان تئاتری و هم تماشاگران فستیوال و هم برای خود سعدی افشار که آن شب مانند یک گل رز می درخشید و برای همه ما شبی فراموش نشدنی بود، نه من آن شب را از یاد بردم ،نه تماشاگران تئاتر و نه خود سعدی افشار.

وقتی آن فستیوال برگزار شد که عراق به ما حمله کرده بود. در آغاز من درباره هنر و نمایش سخنرانی کردم و برنامه را با سعدی و گروه نوازندگانش طوری تنظیم کرده بودم که پس از جمله پایانی من، موسیقی نواخته و سعدی وارد صحنه شود، آن جمله این بود «ما آن مطربانیم که در خون می رقصیم» و پس از آن موسیقی آغاز شد و سعدی با رقص به صحنه آمد و آن همه شکفتگی که بعد از گذشت آن همه سال هنوز در یادها مانده.

رفت بی آنکه فرد دیگری را جانشین خود کند. هرچند امروز نیز جوانانی در این عرصه فعالیت می کنند اما تئاتر روحوضی ویژگی های خود را دارد و فردی که وارد این حیطه می شود باید از کودکی در گروه های تئاتر سنتی بپلکد و از سوی دیگر به زبان کوچه و بازار نیز مسلط باشد چرا که هنرمندان این گونه نمایشی، بداهه گویی می کنند. آنها در عین ظرافت، از همه کلمات استفاده می کنند بی آنکه به صراحتی ناپسند کشیده شوند.

محمود دولت آبادی که همواره مورد علاقه سعدی افشار بوده است درباره این علاقه مندی گفت: تاثیرات عاطفی که از میان نمی رود. من صمیمانه به استقبال سعدی افشار رفته بودم و از او خواستم تا برنامه فستیوال تئاتر را او افتتاح کند. او ناگهان حس کرد بر فراز همه هنرمندان تئاتر قرار گرفته و پس از گذشت 30 سال هنوز حس احترام من به یاد او مانده بود و در ذهنش بود، کسی بود که نگاهی متفاوت به او داشت.