۱۳۹۱ آذر ۲۰, دوشنبه

7 سال از درگذشت منوچهر نوذری گذشت


منوچهر نوذری متولد ۱۳۰۴ در قزوین می باشد. وی بازیگر تئاتر، سینما، رادیو و تلویزیون ایران و از پیشگامان هنر دوبله بود. او بیش از نیم قرن در این حیطه ها به فعالیت پرداخت. پدرش حسابدار و نقاش قالی و اهل کاشان بود.

او فعالیت هنری خود را در سال
۱۳۳۲ آغاز کرد و از اولین گویندگان تاریخ دوبله در ایران بود. نوذری، روز چهارشنبه ۱۶ آذر ماه ۱۳۸۴ به علت بیماری ریوی و عفونت کلیوی در بیمارستان مدرس تهران درگذشت. در روزهای پایانی زندگی این هنرمند در بیمارستان اینگونه از او نقل شده:

من اولین کسی بودم که در تلویزیون ایران مقابل دوربین رفتم و گفتم نام جعبه ای که تصویر من را در آن می بینید تلویزیون است.

وی در مصاحبه ای در سال 1381 به صورت زنده در برنامه مهر در حالی که مجری برنامه از او می پرسد که بزرگترین دستاورد هنری شما چه بوده است، منوچهر نوذری جواب می دهد: خانم فائقه آتشین که باعث شوکه شدن مجری معروف آن روز تلویزیون ایران می شود و او بلافاصله بدون اینکه چیزی بگوید بحث را به طور کلی عوض می کند و درباره پسرش ایرج نوذری از او سوال می کند.

وی معمولاً این شعر را در پایان برنامه های صبح جمعه با شما می خواند و بر روی سنگ آرامگاهش نیز همین شعر نقش بسته است:

ز حق توفیق خدمت خواستم دل گفت پنهانی

چه توفیقی از این بهتر که خلقی را بخندانی

پسرش، ایرج نوذری هم در رادیو و تلویزیون ایران و به طور پراکنده در دوبله فعالیت می‌کند. دو برنامه رادیویی و تلوزیونی این هنرمند به نام های صبح جمعه با شما و مسابقه هفته سال ها از پرشنونده و پر بیننده ترین برنامه‌های صدا و سیمای ایران بودند.

وی در برنامه صبح جمعه با شما به عنوان نویسنده طنز رادیویی و صداپیشه نمایشنامه ها با نام آقای دست و دلباز و همچنین آقای ملون حضور داشت. مسابقه هفته برنامه ای تلویزیونی ای بود که اوائل دهه
۷۰ هر هفته پنجشنبه شب ها برای مدتی طولانی از تلویزیون ایران بخش می شد. این برنامه مسابقه ای چند مرحله ای بود که نوذری مجری‌گری آن را بعهده داشت. پرسش‌های این مسابقه از معلومات عمومی در حیطه های متفاوت طراحی می‌شد و پس از هر مرحله، تعدادی از شرکت‌کنندگان برای رفتن به مرحلهٔ دیگر انتخاب می‌شدند.

وی مدتی هم اجرای برنامه صندلی داغ را بر عهده گرفت. از آخرین کارهای او، برنامه ای رادیویی با عنوان پنج‌شنبه شنیدنی بود.

منوچهر نوذری كارگردان فیلم هایی چون خیالاتی، خیلی هم ممنون و ایواللّه بود و در فیلم های چند می گیری گریه كنی، خیالاتی، غروب بت پرستان، گوهر شب چراغ، امیرارسلان نامدار، حسین كرد، افق روشن و لاله آتشین ایفای نقش داشت. روحش شاد و یادش گرامی...

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

هیچ نظری موجود نیست: