علی انصاریان بازیکن سابق پرسپولیس همان قدر که اهل فوتبال است، دلبسته سینما است.
به گزارش سوره سینما، او زمانی که با پیراهن پرسپولیس در فضای حرف های فوتبال حضور داشت، صاحب اعتبار
و هویت بود. جوانی عاصی که در زمین چمن محکم بازی می کرد و یک پرسپولیسی متعصب بود.
حالا او در کلاس های مربیگری شرکت و همزمان به سینما فکر می کند. حرف هایش را که بخوانید،
علاقه اش به سینما و تصمیم جدیاش برای ادامه این مسیر را متوجه می شوید.
با فیلم «کلاف» به نظر می رسد که خیلی جدی تر از قبل وارد کار بازیگری و در کل
سینما شدی. چه اتفاقی افتاد که تصمیم گرفتی به عنوان تهیه کننده با شهرام شاه حسینی
همکاری کنی؟
من با شهرام از حدود سال 80 در سریال «زیر آسمان شهر» ارتباط داشتم و در دفتر حسین
فرح بخش و عبدالله علیخانی که از دوستان پدری من هستند صحبت هایی شد و یک خط فیلمنامه
را برای من تعریف کردند که جذابیت داشت و گره های بسیار.
علاقه تو به سینما مربوط به چه دورانی می شود، خیلی ها از جمله من تصور می کنند
که شما یک باره و از طریق فوتبال و روابط سمت این کار آمدید.
من از آن دسته از علاقمندان سینما
هستم که در سینماهای لاله زار و میدان خراسان فیلم ها را دنبال می کردم. فیلم هایی
مثل «برزخی ها»، «دادا»، «دادشاه»، «فرار به سوی پیروزی»، «گذرگاه» و «بلمی به سوی
ساحل» و «عروس» را در سینما تماشا کردم، عاشق سینما بودم و فوتبال را هم همان موقع
در جنوب شهر دنبال می کردم.
به نظر می رسد فیلم های زیادی دیدی و سینما را خوب دنبال می کنی. این خلاف تصور
من از علی انصاریان بود.
دوستان فوتبالی من شاهد هستند که من هم خوب فیلم می بینم و اطلاعات قابل توجهی
درباره سینما و فیلم ها دارم. خیلی بهتر و جلوتر از برخی دوستان فیلم های روز هالیوود
را تماشا می کنم.
به بازیگر خاصی در سینمای هالیوود علاقه داری؟
من عاشق بازی رابرت دنیرو و آل پاچینو هستم. واقعا بازی های این دو را خیلی می
پسندم.
اما معمولا عشق سینماها یکی از این دو بازیگر را بیشتر می پسندند.
خب، من هم نسبت به آل پاچینو علاقه بیشتری دارم و اگر یادت باشد زمانی در پرسپولیس
به من «اسکارفیس» لقب داده بودند.
در مورد بازیگران سینمای ایران و فیلم هایی که برای تو خاطره انگیز هستند و در
ذهنت باقی مانده هم می توانی صحبت کنی؟
من سینما را با فردین و بهروز وثوقی شناختم. در فیلم های سینمایی هم اولین هایی
که در خاطرم مانده «قیصر» و «گوزنها» است. ورود فردین به سینما از بین ورزشی ها بزرگترین
اتفاقی بود که در سینمای ایران افتاد، فردین برای تماشاگر تداعی کننده تصویر یک قهرمان
واقعی بود و در آثار سالمی بازی می کرد. پرویز پرستویی یکی از بهترین های سینمای ایران
است. با بازی هایش زندگی کرده ام. با «دیار عاشقان»، «شکار»، «آژانس شیشه ای» و همه
فیلم های خوبی که از او برای سینمای ایران یادگار مانده است.
سینما را با کدام فیلم شروع کردی؟
اولین بار در فیلم «پاداش سکوت» ساخته مازیار میری بازی کردم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر