تمام نوازندگان آلتو در ایران مدیون «تارخانیان» هستند

رییس کانون نوازندگان کلاسیک خانه موسیقی معتقد است: والودیا تارخانیان یک دانشمند در زمینه موسیقی بود و تمام کسانی که در کشور آلتو می نوازند مدیون این هنرمند هستند.

به گزارش ایسنا مراسم بزرگداشت والودیا تارخانیان نوازنده و مدرس ویلن، شامگاه سه بهمن ماه، با حضور هیات مدیره خانه موسیقی در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

رییس کانون نوازندگان کلاسیک خانه موسیقی درباره تارخانیان گفت: او را از 14 سال پیش می شناختم در هنرستان چند نفر بودند که گرما بخش بودند تارخانیان و سنجلی از آن جمله هنرمندانی بودند که یک گرمای فرهنگی داشتند و ما همیشه تارخانیان را فردی بزرگ می دانستیم و فکر می کردیم قدمان در برابر تارخانیان کوتاه است. اکبر محمدی همچنین گفت:  او بیش از نیم قرن به موسیقی خدمت کرد که هم در بخش نوازندگی و هم در بخش آموزش قابل تقدیر است. او بسیار خوب ساز می زد و مرد بزرگ و بسیار کم توقعی بود. من سال ها در کنارش ساز زدم و باید بگویم امثال او بسیار کم است.

وی افزود: او چهار نسل از هنرمندان را تربیت کرد و به زعم بنده جزو آدم های خاص بود. او با اشاره به بدو تاسیس ارکستر سمفونیک تهران اظهار کرد: وقتی کارمان را در ارکستر شروع کردیم تارخانیان به عنوان یک اسطوره با وجهه خاصی در ارکستر حضور داشت. در آن زمان مشکات رهبر ارکستر سمفونیک بود و همیشه برای تارخانیان احترام خاصی قائلیم و رابطه این دو نفر توجه ما را هم جلب کرده است.

محمدی اضافه کرد: تارخانیان مدت ها سولیست ارکستر سمفونیک بود و بسیار درخشان ساز می زد او بسیار منظم بود و همیشه متفکرانه به نت هایش نگاه می کرد. شاگردهای به نامی مانند بیگلری پور، سیاوش ظهیرالدینی و ... را تربیت کرد که این افراد هم نسل های زیادی را آموزش دادند.

رئیس کانون نوازندگان کلاسیک خانه موسیقی در بخش دیگری از سخنانش گفت: والودیا تارخانیان بعد از انقلاب به هلند رفت و دریکی از ارکستر های آنجا نوازنده مایستر آلتو بود و در سطح بسیار بالایی کار می کرد. در واقع این هنرمند حدود 14 سال هم به موسیقی هلند خدمت کرد. تارخانیان همیشه می گفت «موسیقی یک حس قلبی و یک تکنیک آکادمیک است.»

والودیا تارخانیان

اکبر محمدی در پایان سخنانش درباره ویژگی های اخلاقی تارخانیان بیان کرد: او بسیار متواضع و بزرگ بود او یک دانشمند در روابط اجتماعی بود و تمام کسانی که در کشور آلتو می نوازند مدیون تارخانیان هستند.

در ادامه این مراسم داریوش پیرنیاکان روی سن حاضر شد و در سخنانی گفت: ما در جشن های سالگرد خانه موسیقی هر ساله از خادمین و بزرگانی که برای اعتلای موسیقی کشور خدم های بزرگی برداشتند تجلیل می کنیم و خوشبختانه سال گذشته از شادروان تارخانیان نیز تجلیل کردیم و امروز به همت نوازندگان کلاسیک خانه موسیقی این مراسم در حال برگزاری است. اعضای ما که در کانون های مختلف خانه موسیقی فعالیت می کنند باید چنین مراسمی را در زمان حیات بزرگان موسیقی انجام دهند و عوامل اجرایی خانه نیز به کمک سایر نهادها این برنامه ها را حمایت می کنند.

سخنگوی خانه موسیقی همچنین اظهار کرد: در حد خود نمی دانم که درباره کارهای تخصصی تارخانیان صحبت کنم. اما باید به خدمات این هنرمند اشاره کرد که از بدو تاسیس ارکستر سمفونیک به عنوان نوازنده حضور داشت و بعدها نیز به سایر ارکسترها خدمت کرد. پیرنیاکان معتقد است: بخش اعظمی از فعالیت های تارخانیان در زمینه آموزش بوده که شاگردان زیادی در این عرصه تربیت شدند. همچنین بسیاری از نوازندگانی که از هنرستان موسیقی فارغ التحصیل شدند شاگرد تارخانیان بودند.

بخشی از این مراسم به پخش فیلم مستندی از زندگی والودیا تارخانیان اختصاص داشت که توسط حمیدرضا اردلان ساخته شده بود و برای اولین بار در خانه هنرمندان به نمایش درآمد. اردلان پیش از نمایش این فیلم در سخنانی گفت: خیلی ها هستند که از واژه هایی مثل فرهنگ،  ملت و هویت استفاده می کنند اما معمولا کسانی که زیاد این حرف را می زنند در حال تخریب این واژه ها هستند. اما یکسری از چهره های فرهنگی،  سال ها این فرهنگ را نگه می دارند بدون اینکه گزافه گویی کنند.

والودیا تارخانیان متولد 1304 بود پدرش تار می نواخت و خود او ویلن را نزد خوتسیف در تهران فرا گرفت. او از بدو تاسیس ارکستر سمفونیک تهران توسط پرویز محمود با این ارکستر به عنوان نوازنده ویلن وآلتو همکاری داشت و در طول سال های فعالیتش سلوهای متعددی به رهبری هنرمندانی چون فرهاد مشکات و حشمت سنجری در این ارکستر اجرا کرد. این هنرمند 16 آبان سال جاری از دنیا رفت.