۱۳۹۲ دی ۲۹, یکشنبه

فرهاد مهراد 70 ساله شد / او به عنوان یکی از سیاسی ترین خوانندگان ایران شناخته می شود



فرهاد مهراد معروف به فرهاد؛ خواننده، آهنگ ساز و نوازنده پاپ راک اهل ایران بود. وی از خوانندگان صاحب نام راک ایرانی بود و نخستین آلبوم راک اند رول ایران را منتشر کرد.
آنچه فرهاد را از دیگر همدوره هایش متمایز می کند، ترانه های پوچ گرا و فرهنگ خیابانی است که در موسیقی او متبلور شده است. این عناصر در ترانه «کودکانه» بیش از پیش نمود دارد.
او به عنوان یکی از سیاسی ترین خوانندگان ایران شناخته می شود. فرهاد در اوایل دهه ۱۳۵۰ شعرهایی با مضامین سیاسی می خواند و مدتی زندانی سیاسی بود. فرهاد بعداً از انقلابیون شد و در زمستان ۱۳۵۷ ترانه انقلابی «وحدت» را خواند، اما پس از انقلاب تا سال ۱۳۷۲ از ادامه کار منع شد.
از معروف ترین آهنگ های او می توان به «جمعه»، «کودکانه»، «وحدت»، «گنجشکک اشی مشی»، «شبانه» اشاره کرد. فرهاد آهنگ هایی نیز به زبان های غیر فارسی دارد.
فرهاد ۲۹ دی ۱۳۲۲ در لنگرود - گیلان متولد شد. پدرش رضا مهراد، کاردار ایران در کشورهای عربی بود. فرهاد تا ۸ سالگی که به همراه خانواده به تهران بازگشت در عراق زندگی می کرد. برادر بزرگ فرهاد ویولن می نواخت. یکی از دوستان برادرش متوجه علاقه فرهاد به موسیقی می شود و از خانواده فرهاد می خواهد که سازی برای او تهیه کنند. با اصرار برادرش یک ویولن سل برای او تهیه می کنند و تمرینات فرهاد آغاز می شود. ولی عمر تمرینات ویولن سل از ۳ جلسه فراتر نرفت.
بعد از ترک تحصیل در کلاس یازدهم با یک گروه نوازنده ارمنی آشنا می شود و با استفاده از سازهای آنان به صورت تجربی نواختن را می آموزد و مدتی بعد به عنوان نوازنده گیتار در همان گروه شروع به فعالیت می کند. فرهاد دو سال نیز به انگلستان رفت و در آنجا با موسیقی پاپ آن سال های انگلستان آشنا شد.
پس از بازگشت به ایران فرهاد اولین اجرای موسیقی خود را در هتل ریمبو در خیابان ایرانشهر تهران اجرا کرد. سپس به اجرای برنامه در رستوران کوچینی ادامه داد و در آنجا به فرهاد بلک کَتس مشهور شد. در این دوران به خواندن آوازهایی از گروه های معروف موسیقی آن زمان از جمله بیتل ها، الویس پریسلی، و ری چارلز می پرداخت. در همین دوره ترانه «اگه یه جو شانس داشتیم» را برای دوبله فیلم بانوی زیبای من خواند که در فیلم استفاده شد.
در ۱۳۴۸ فرهاد برای ترانه «مرد تنها» (با آهنگ اسفندیار منفردزاده و شعر شهیار قنبری) در فیلم رضا موتوری (به کارگردانی مسعود کیمیایی) آواز خواند. این ترانه در سال ۱۳۴۹ هم زمان با اکران فیلم به شکل صفحه موسیقی منتشر شد. در ۱۳۵۰ ترانه «جمعه» (کار منفردزاده و قنبری) را برای فیلم خداحافظ رفیق (به کارگردانی امیر نادری)، در ۱۳۵۱ ترانه «خسته» را برای فیلم زنجیری، و در ۱۳۵۶ ترانه «سقف» (کار منفردزاده و ایرج جنتی عطایی) را برای فیلم ماهی ها در خاک می میرند خواند.
در اواخر دهه 1350 فرهاد با پوران گلفام ازدواج کرد و تا پایان عمر با او زندگی کرد. تا سال ۱۳۵۷ و انقلاب ایران کنسرت های فراوانی داد. در بهمن ۱۳۵۷ هم زمان با انقلاب ترانه معروفش «وحدت» (آهنگ از منفردزاده، شعر از سیاوش کسرایی) را ضبط کرد. پس از انقلاب مدت ها از کار منع شد تا بالاخره در ۱۳۶۹ آلبوم خواب در بیداری را منتشر کرد که چند ترانه فارسی و چند ترانه انگلیسی داشت. در این نوار فرهاد پیانو هم می نواخت و بعضی از آهنگ ها را هم خود ساخته بود. در ۱۳۷۴ نیز اولین کنسرت بعد از انقلابش را در کلن اجرا کرد.
در ۱۳۷۶ آلبوم وحدت او نیز منتشر شد که شامل ترانه های دهه ۱۳۵۰ او بود. در ۱۳۷۷ توانست در هتل شرق تهران کنسرت اجرا کند و آلبوم برف را نیز منتشر کرد.
پس از انتشار آلبوم «برف»، فرهاد درصدد تهیه آلبومی با نام «آمین» بود که ترانه هایی از کشورها و زبان های مختلف را در بر می گرفت. اما از مهرماه ۱۳۷۹ بیماری او جدی شد. فرهاد به بیماری هپاتیت سی مبتلا بود و در نتیجه عوارض کبدی ناشی از آن در خرداد ۱۳۸۱ برای درمان به لیل در فرانسه رفت و در ۹ شهریور همان سال پس از مدتی اغما در بیمارستان، در سن ۵۹ سالگی درگذشت و در ۱۳ شهریور در گورستان تیه (قطعه ۱۱۰، ردیف ۷، سنگ ۲۳) در پاریس دفن شد. پس از درگذشت فرهاد، مجموعه آثار و فیلم مستندی از او منتشر شد.

فرهاد مهراد

فرهاد مهراد

فرهاد مهراد

فرهاد مهراد

فرهاد مهراد

فرهاد مهراد

۷ نظر:

Unknown گفت...

ترانه هاي زيبايش در ياد ها ماندگار است. روحش شاد.

ناشناس گفت...

ش - میم

جدای از هنر والایش شخصیت اجتماعی بزرگی از لحاظ برخورد بامردم ومسائل اخلاقی داشت.
یادش گرامی روحش شاد صدایش تاهمیشه زنده می ماند.

ناشناس گفت...

tanhaa sedaii ke goosh mikonam.az vaghty ke navaaraaie cartige bood ta alaan

ناشناس گفت...

یکی از نازنین ترین مردمانی بود که می شناختم

ناشناس گفت...



مهرداد - ع

فرهاد صدای بی نظیری بود. صدا بسیار است ، خصوصاً دراین زمانۀ غلبۀ تصاویر شهوانی و مالیخولیایی بر موسیقی وکلیپ .
اشعاری که او میخواندازعزیزان وبزرگان ترانه سرایی ایران همچون ایرج جنتی عطایی وشهریار قنبری وشاعرانی چون سیاوش کسرایی ، بسیار روح بخش و دلنشین است . او در سبک خود وشیوۀ و لحن خوانش خودوانتخاب آهنگ وشعر تک بود. افسوس آنان قدر ش را ندانستند ، درک نمی کردند که نمی فهمیدند تا بدانند .......
فرهاد زندگی وموسیقی را عاشقانه دوست داشت.
در ماه های آخر زندگی اش برزمین ، غم غربت ِ زیستن درجهان به زیبایی وغمگینی در چشمانش دیده می شد. وچه چشمان نافذ ، عمیق و منتظر ...

روانش شادباشد .
به امید دیدارش

ناشناس گفت...

کوچيني .... خيابان کاخ... کجا... کو...
يگانه بود و سبک ويژه خود را داشت. کاش «يه جو شانس» داشت!
مهر خداوند ارزاني‌اش باد

ناشناس گفت...

یه مرد بود یه مرد